کومار ، رئیس اتحادیه دانشجویان سابق JNU ، از اقشار مختلف مردم خواستار حمایت خود از جنبش راه اندازی شده توسط کشاورزان شدند.
وی شعاری را به نام Jai Jawan، Jai Kisan، Jai Samvidhan ابداع کرد تا تأکید کند که این هیاهو پیامدهای گسترده ای دارد.
برخی از مردم توطئه آمیز زمزمه می کنند که چرا فقط در وضعیت بهتر کشاورزان پنجاب اعتراض دارند. کومار ، که به عنوان بخشی از تظاهرات مشترک احزاب چپ در بیهار برای ابراز همبستگی با کشاورزان آشوبگر در پایتخت ملی ، در اینجا به خیابانها می رود ، گفت: این به اندازه انجام جادوگری در روستاهایی که بیوه ها اغلب مورد شرارت قرار می گیرند ، نفرت انگیز است. .
من کشاورز نیستم اما از خانواده ای از کشاورزان هستم. من می توانم درک کنم که چرا کشاورزی به یک فعالیت اقتصادی تبدیل شده است که در آن افراد درگیر هرگز نمی خواهند که فرزندانشان بر خلاف پزشکان و بوروکرات ها راه آنها را دنبال کنند.
کومار ابراز ناراحتی کرد که بر خلاف تولیدکنندگانی که می توانند حداکثر قیمت خرده فروشی محصولات خود را تعیین کنند ، کشاورزان نمی توانند برای حداقل قیمت حمایت همان کار را انجام دهند.
وی همچنین دولت نارندرا مودی را در مرکز به چالش کشید ، که اصرار داشت که قوانین کشاورزی که اخیراً تصویب شده است ، هدف از بین بردن MSP ها نیست ، تا خریدها با نرخ های کمتر از MSP را به عنوان یک جرم قابل مجازات در نظر بگیرد.
این دولت مدام می گوید کسانی که مخالف قبض های مزرعه هستند با واسطه ها درگیر هستند. واقعیت این است که این قوانین تنها با هدف بهره مندی از بازرگانان بزرگی که حزب حاکم مبارزات انتخاباتی گران قیمت خود را به ادعای کومار اداره می کند ، ارائه شده است.
ما باید مراقب باشیم که همه بخشهای خود را در مقابل هجوم مشاغل بزرگ آسیب پذیر کنیم. شرکت های مخابراتی شروع به کار کردن با BSNL متعلق به دولت لرزان می کنند. كومار اظهار داشت ، طبقه متوسط حقوق بگیر كشورها نیز باید بدانند كه مسیر فعلی می تواند به شرایطی منجر شود كه با خرید مواد غذایی سوراخ در جیب آنها سوزانده شود.
وی همچنین از استفاده از زور گزارش شده برای خنثی کردن اعتراضات کشاورزان در بسیاری از نقاط ابراز تاسف کرد. غالباً جاوان های ما به خانواده هایی تعلق دارند که با کاشت خاک امرار معاش می کنند. این رژیم در حقیقت باعث پسران در برابر پدرانشان می شود.
رهبران چپ ، که شامل دبیرکل CPI (ML) دیپانکار باتاچاریا در میان دیگران بود ، تظاهراتی در مقابل پارک بودا اسمریتی که با سنگ پرتاب شده از ایستگاه راه آهن انجام شد و چهره نخست وزیر نارندرا مودی را سوزاندند.