هند به احتمال زیاد چین را به عنوان پرجمعیت ترین کشور روی زمین معرفی کرده است، در میان فریادهای هدر رفته سود جمعیتی و پتانسیل ظهور به عنوان یک غول تولیدی.

در سناریوی اصلی، اگر تکرار داستان موفقیت چین یکی از موانع است، هند باید به شرکت‌هایی که به دنبال یکسان‌سازی و مدرن‌سازی قوانین کار هستند، توجه کند.

قوانین کار هند مدت‌هاست که به دلیل حمایت از امنیت شغلی به جای ایجاد شغل، که بازمانده‌ای از سیاست‌گذاری دوران سوسیالیستی است، مورد انتقاد قرار گرفته است.

منع کارگران قراردادی، قوانین سختگیرانه مربوط به خاتمه کار کارکنان و تشکیل اتحادیه از نمونه‌هایی هستند.

«قوانین کار فعلی هند مملو از مازاد کار هستند و با هم همپوشانی دارند و بار زیادی را برای انطباق ایجاد می‌کنند. ریشی آگراوال، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران Teamlease Regtech گفت: اگرچه بسیاری از ایالت ها قبلاً قوانینی را صادر کرده اند و پیش نویس اطلاعیه ها در دسترس است، اما دولت هنوز قوانین جدید کار را اجرا نکرده است.

در میان 63 میلیون شرکت هند، تنها 1 میلیون شرکت رسمی هستند که نیروی کار خود را تحت قوانین کار پوشش می دهند. 62 میلیون شرکت کوچک و غیررسمی هستند و بیش از 90 درصد نیروی کار هند در آنها کار می کنند. در نتیجه، کمتر از 10 درصد از نیروی کار هند از قوانین کار بهره مند می شوند. آگراوال می گوید که تحت چارچوب انطباق کار فعلی هند، کارفرمایان با انبوهی از چالش ها مانند چندین تغییر متفاوت حداقل دستمزد، و ثبت نام/مجوز/معافیت های متعدد تحت شرایط مختلف مواجه هستند. عمل می کند. دامنه وسیعی برای تعامل فیزیکی بین کارفرما و بازرسان دولتی وجود دارد. او می‌گوید: «چشم‌انداز کیفرخواست، شرکت‌ها را مجبور می‌کند با بازرسان مذاکره کنند، زیرا رشوه بهایی است که برای جلوگیری از اختلال در برنامه‌های تولید یا از دست دادن زمان کارکنان، که در نتیجه بازدیدهای اضافی ایجاد می‌شود، ارزش پرداخت دارد.»

آگراوال می افزاید: “هدف قانونی مجازات شرکت ها یا صاحبان مشاغل باید بازدارندگی باشد، نه مجازات”.

فلج سیاست
مقامات هندی در تلاش خود برای نشان دادن جایگزینی معتبر برای شرکت های خارجی که استراتژی China Plus One را اتخاذ می کنند، تمایل خود را برای تغییر قوانین قدیمی نشان داده اند.

طبق قانون، هرگونه سیاست و مقررات مربوط به کار در هند باید مورد توافق مرکز و ایالت ها باشد. در سال‌های 2019 و 2020، 29 قانون کار مرکزی در چهار قانون کار ادغام، منطقی و ساده‌سازی شدند.

چهار قانون کار در مورد تامین اجتماعی، روابط صنعتی، دستمزد، و ایمنی شغلی بهداشت و شرایط کار (OSH) قبلاً توسط مجلس تصویب شده است. با این حال، آنها می توانند تنها زمانی اجرا شوند که مرکز و ایالت ها قوانین مربوطه را اعلام کنند زیرا کار موضوعی همزمان است.

با این حال، به نظر می‌رسد که مرکز و ایالت‌ها نسبت به تصویب اصلاحات بزرگی مانند این با برگزاری انتخابات پرحجم و سریع نگران هستند. کارشناسان به ET گفتند که با برگزاری چند انتخابات ایالتی در سال 2023 و به دنبال آن انتخابات عمومی در سال 2024، اصلاحات کارگری ممکن است حتی “نور روز” را نبیند.

اظهارات اپل مستقر در کوپرتینو مبنی بر برنامه‌های هندی‌اش در حالی که به دنبال دور شدن از چین است، توسط بسیاری به مثابه مهر تاییدی از سوی یک بازیکن ماموت که به هند و سیستم آن اعتماد دارد، تلقی می‌شود که اغلب آن را بی‌حال نامیده‌اند.

فایننشال تایمز گزارش داد که اپل و تامین کننده آن فاکس کان برای اصلاحات کار در کارناتاکا لابی کردند و راه را برای شیفت های 12 ساعته و همچنین کار شبانه برای زنان، مشابه رویه های شرکت در چین، هموار کردند.

خبرگزاری بلومبرگ گزارش داد که این شرکت فناوری به دنبال تغییر در قوانین کار است و گجرات، اوتار پرادش و آندرا پرادش احتمالاً از این روش پیروی خواهند کرد.

همچنین گزارش شده است که تامیل نادو قرار است تغییرات خاصی ایجاد کند که احتمالاً قوانینی مشابه قوانین چین را تکرار می کند. وزیر ارشد MK استالین در 1 مه اعلام کرد که قانون کارخانه ها (اصلاح) 2023 که ساعات کاری انعطاف پذیر را برای صنایع تا 12 ساعت در روز از 8 ساعت مجاز می کرد، به نفع کارگران لغو شده است.

استالین گفت که قانون بحث برانگیز پس از ابراز نگرانی از سوی چندین اتحادیه کارگری لغو شده است.

پنجره ای برای بهره برداری از این وعده که 1.428 میلیارد نفر ممکن است کوتاه تر از آن چیزی باشد که اکثر مردم انتظار دارند، زیرا طبق برآوردهای سازمان ملل، جمعیت هند ممکن است در سال 2047 شروع به کاهش کند و تا سال 2100 به یک میلیارد نفر کاهش یابد.

نخست وزیر نارندرا مودی خواستار تبدیل هند به یک اقتصاد توسعه یافته تا سال 2047 شد، زمانی که هند 100 سال از استقلال خود را به پایان رساند.

تمایل به اجرای قوانین کار اصلاح شده، بدون نگرانی از تکرار قوانین مزرعه، ممکن است پله ای برای اعلان واقعی “امریتکال” برای هند باشد.