وی با ابراز نگرانی از وضعیت “بسیار نگران کننده” در مرز که در یک گزارش خبری به آن اشاره شده است، گفت: دسترسی به بخش استراتژیک دپسانگ بیش از سه سال است که برای گشتهای هندی ممنوع بوده و هیچ نشانهای از بازگشت به وضعیت وجود ندارد. موجود است.
او در بیانیهای گفت: «اکنون متوجه شدیم که چینیها بهجای عقبنشینی، خواستار ایجاد «منطقه حائل» در 15 تا 20 کیلومتر بیشتر در داخل خاک هند هستند.
رامش مدعی شد که دولت مودی قبلاً مناطقی در گالوان، پانگونگ تسو، پست گوگرا و چشمه های آب گرم را با موافقت با مناطق حائل در داخل خاک هند در ازای عقب نشینی چین واگذار کرده است.
“دولت مودی باید محکم در برابر چین بایستد. هند نمی تواند دسترسی به 1000 کیلومتر مربع دشت دپسانگ را که نیروهای چینی و پاکستانی را از هم جدا می کند را از دست بدهد و برای دفاع از لاداخ بسیار مهم است.”
“کلین چیت” عمومی نخست وزیر مودی به چین در 19 ژوئن 2020، موقعیت مذاکره هند را به شدت تضعیف کرد و این کشور بهای سنگینی را برای آن پرداخت می کند. به اندازه کافی بد است که دولت مودی در بازگرداندن وضعیت موجود در سه دوره اخیر شکست خورده است. رامش در این بیانیه گفت: اجازه بدتر شدن آن نابخشودنی است.
او به گزارشهای رسانهای استناد کرد که ادعا میکرد چین خواستار ایجاد منطقه حائل در داخل خطوط مورد ادعای هند در دشتهای دپسانگ شده است.
کنگره خواستار وضع موجود در مه 2020 در مرز در شرق لاداخ شده است. این حزب همچنین مدعی است که از زمانی که نیروهای هر دو کشور در سال 2020 در مرز با یکدیگر درگیر شدند که در آن سربازان زیادی جان خود را از دست دادند، نیروهای هندی کنترل بر نقاط گشت زنی را از دست داده اند.