از قضا، KCMMF از KMF می خواهد تا آنچه را که احزاب سیاسی کارناتاکا از آمول انتظار دارند، که اعلام کرده شیر و کشک خود در بنگالرو در دسترس است، عملی کند.
KS Mani، رئیس میلما، روز یکشنبه به ET گفت: “دولت کارناتاکا به KMF مشوقی 6 روپیه در هر لیتر می دهد. اما اگر بخواهد همین موضوع را به مصرف کنندگان در کرالا منتقل کند، به صنعت لبنیات ما آسیب می رساند.”
مانی نامه ای به KMF نوشته و منتظر پاسخ مثبت است. او گفت: «در بخش لبنیات، همه ما باید با اخلاق مداری با یکدیگر پیشرفت کنیم.
او گفت که فدراسیون های شیر تعاونی در ایالت ها با روحیه برادری، تبادل نظر با یکدیگر و احترام به قلمرو یکدیگر عمل می کنند. او گفت: “احزاب سیاسی در کارناتاکا به برنامه های آمول برای فروش شیر در بنگالورو اعتراض کرده اند. ما از KMF انتظار داریم به همان موضعی که ما اتخاذ کرده ایم احترام بگذارد. ناندینی نباید شیر خود را در کرالا بفروشد.” ناندینی دیگر محصولات ارزش افزوده خود را به فروش رسانده است که ما هیچ اعتراضی نسبت به آنها نداشته ایم.
حرکت آمول برای تبلیغ محصولات اصلی خود در کارناتاکا با مقاومت شدید سهامداران در آن ایالت مواجه شده است. اما KMF اخیراً شعبههای خود را در بخشهایی از کرالا افتتاح کرده است تا شیر و سایر محصولات خود را با نام تجاری ناندینی به فروش برساند. چگونه می توان این را توجیه کرد؟ مانی در بیانیه ای مطبوعاتی گفت: هر کسی این کار را انجام دهد، این یک عمل بسیار غیراخلاقی است که هدف جنبش لبنیات هند را شکست داده و به منافع کشاورزان لطمه می زند.
طبق توافق رایج و روابط تجاری مودبانه موجود بین تعاونی های شیر، از بازاریابی فرامرزی شیر مایع باید اجتناب شود زیرا این امر به معنای تجاوز آشکار به منطقه فروش کشور مربوطه است. او گفت که چنین اقداماتی از هر طرف روح اصول تعاون را که برای مدت طولانی با رضایت و حسن نیت متقابل پرورش داده شده است، به خطر خواهد انداخت. در ابتدا فقط محصولات با ارزش افزوده را می فروشند، سپس شروع به فروش شیر مایع نیز می کنند و متعاقباً توزیع شیر را از فروشگاه به مغازه آغاز می کنند. در بیانیه آمده است، در نهایت، آنها به دنبال تصرف بازارهای خارج از منطقه مربوطه خود، با استفاده از تغییرات دولت به ایالت در قیمت و هزینه تولید خواهند بود.
اگرچه هزینه نهاده در بخش لبنیات در کرالا در مقایسه با سایر ایالت ها بسیار بالاتر است، میلما 83 درصد از گردش مالی خود را از طریق انجمن های تعاونی در شبکه خود به کشاورزان لبنی منتقل می کند. همچنین بخش عمده ای از مازاد میلما به عنوان مشوق اضافی برای قیمت شیر و یارانه خوراک دام در اختیار دامداران قرار می گیرد زیرا رفاه دامداران دغدغه اصلی آن است.