در چند سال اخیر شاهد پیشرفت‌های تکنولوژیکی بوده‌ایم که نوید می‌دهند چشم‌انداز فناوری اطلاعات مدرن را به‌گونه‌ای که از زمان ظهور محاسبات ابری دیده نشده، مختل کند. بخش IT هیجان زیادی را در بخش فناوری اطلاعات وجود داشته است، خواه متاورس بسیار پرطرفدار، ظهور و سقوط رمزارزها، یا ظهور ابزارهای مولد هوش مصنوعی که می توانند محتوا را با سرعتی چشمگیر تولید کنند. به موازات آن، تحولات قابل توجهی در چارچوب حقوقی هند مربوط به قوانین فناوری اطلاعات وجود دارد. گفتمان قابل توجهی در مورد تنظیم داده های شخصی از طریق قوانین هند وجود داشته است، با چهار بار تکرار قانون داده های شخصی که (تاکنون) معرفی شده است و دولت وعده داده است که سال 2023 سالی خواهد بود که در نهایت شاهد اجرای قانون مستقل حفاظت از داده های شخصی خواهیم بود. .

در میان تمام عصبانیت ها در مورد تکرارهای مختلف قانون حفاظت از داده ها که راه خود را به داخل و خارج از مجلس راه می دهد، جنبه ای که معمولاً نادیده گرفته می شود، بازنگری پیشنهادی قانون فناوری اطلاعات، 2000 است که طبق گزارش ها در حال کار است. قانون IT موجود پیش از غول‌های مدرن فناوری اطلاعات، استریمینگ، پلت‌فرم‌های سیستم‌عامل تلفن همراه مانند Android و iOS، موارد ضروری مانند Uber و حتی شبکه‌های 3G، 4G و 5G است. در حالی که هیچ پیش نویس لایحه یا مشاوره با ذینفعان در این زمینه در حوزه عمومی در دسترس نیست، مدتی است که آشکار است که قانون برای همگام شدن با پیشرفت فناوری باید تکامل یابد.

تغییرات جزئی قانونی در گذشته اخیر نشان داده است که دولت در تلاش برای اتخاذ مرزهای دیجیتال بیشتر گام بر می دارد. به عنوان مثال، دولت مرکزی در سال 2022 برنامه اول قانون فناوری اطلاعات را اصلاح کرد که اسناد / معاملات مستثنی شده از حیطه قانون را مشخص می کند تا قراردادهای فروش یا انتقال اموال غیر منقول را حذف کند. این امر پیامدهای قابل توجهی برای دیجیتالی شدن بخش املاک و مستغلات دارد، زیرا اکنون می توان معاملات املاک را از طریق رسانه الکترونیکی انجام داد. به طور جداگانه، وزارت الکترونیک و فناوری اطلاعات (MeitY) به عنوان وزارتخانه اصلی برای تنظیم بازی های آنلاین تعیین شد و دولت مشاوره عمومی برای مقررات مربوط به واسطه های بازی آنلاین را آغاز کرده است.

نیاز مبرمی برای تسهیل (و همچنین تنظیم) دیجیتالی شدن فضاها و فناوری‌های مختلف سایبری وجود دارد، در حالی که اذعان می‌کنیم که قانون فناوری اطلاعات نمی‌تواند راه‌حلی برای اشکال مدرن فناوری اطلاعات باشد. به هر حال، قانونی که قبل از ظهور تلفن‌های همراه مدرن وضع شده بود، برای مثال ممکن است برای تنظیم متاورس مناسب نباشد.
متاورس تنها مرز جدید فناوری نیست که باید توسط قوانین داده در نظر گرفته شود. در چند سال گذشته، پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه بلاک چین و توکن‌های رمزنگاری‌شده و اخیراً «هوش مصنوعی مولد»، یعنی هوش مصنوعی که می‌تواند متن و تصاویر را بر اساس درخواست‌های انسان و بدون دخالت انسانی تولید کند، صورت گرفته است. به عنوان مثال، ChatGPT می تواند در سطح تقریباً انسانی صحبت کند و کدها و اسناد پیچیده ای را تهیه کند که تا چند سال پیش غیرقابل تصور بود. با توجه به اینکه شرکت‌ها در تلاش هستند تا چنین نرم‌افزاری را به‌عنوان یک نرم‌افزار پیشروی قرار دهند و بازار را مختل کنند، وکلا باید پیامدهای قانونی همه این فناوری‌ها را در نظر بگیرند. مفاهیم IP، به عنوان مثال، در مورد مالکیت فکری هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی که بر روی آثار هنری اصلی آموزش دیده است، بحث های جدی را برانگیخته است.

به طور مشابه، در عصر یادگیری ماشینی و شبکه‌های عصبی که بر روی حجم‌های غیرقابل اندازه‌گیری از داده‌ها آموزش دیده‌اند، که بیشتر آن‌ها می‌توانند داده‌های شخصی شخصی یا حساس باشند، قانون‌گذاران باید به طور فعال نقشه راهی برای اصلاحات قانونی ترسیم کنند که تعادلی بین مقررات فناوری جدید ایجاد می‌کند. و اجازه دادن به نوآوری در اشکال غیر متعارف. Neuralink ایلان ماسک ادعا می کند که یک تراشه قابل کنترل را تا پایان دهه در مغز انسان کاشت و نوید انقلابی در بیومکانیک را می دهد که می تواند مشکلاتی مانند نابینایی و فلج را برطرف کند. صرف نظر از اینکه چنین فناوری‌هایی در چه زمانی به ثمر می‌رسند، چارچوب قانونی نباید کمرنگ شود.

اگر نظرات دولت به رسانه‌ها را باور کنیم، سال 2023 ممکن است مهم‌ترین سال برای قوانین فناوری در هند از سال 2000 باشد. ممکن است شاهد جایگزینی قانون فناوری اطلاعات با قانون هند دیجیتال و قانون داده‌های شخصی دیجیتالی باشیم. همچنین ممکن است وضوح بیشتری در مورد دستورالعمل‌های بحث‌برانگیز CERT-In 2022 و معرفی مقررات خاصی برای بازی‌های آنلاین وجود داشته باشد که امیدواریم با تغییرات قانونی و نظارتی دیگر همراه باشد. با توجه به گستردگی بازنگری قوانین موجود و معرفی قوانین جدید مختلف، نقاط ضعف در برخی از این موارد اجتناب ناپذیر است و انتظار می رود. در حالی که گفتمان جهانی در این عرصه در دهه گذشته توسط GDPR شکل گرفته است، اجماع فزاینده مبنی بر اینکه GDPR ممکن است در میان درخواست‌ها برای افزایش انعطاف‌پذیری در قانون، بسیار محدودکننده باشد. بنابراین هند فرصتی برای تعیین معیار جهانی در قوانین داده و فناوری دارد. با این حال، قوانین موجود دارای یک پایه اساسی منسجم نیستند – به عنوان مثال، لایحه حفاظت از داده های شخصی دیجیتال، که داده های غیر شخصی را حذف می کند و مقررات مختلف دیگر کاملاً در تضاد با دستورالعمل های CERT-In 2022 است که الزامات انطباق اضافی را تحمیل می کند. روی همه نهادها بنابراین، عاقلانه است که دولت این فرآیند را عمدتاً دیالکتیکی کند و محرک‌های نوآوری و تغییر را در خود جای دهد، جریان داده‌ها و تجاری‌سازی فناوری را تسهیل کند، و در عین حال تضمین کند که از حقوق شهروندان محافظت می‌شود.

با توجه به افزایش چند برابری نقش و عملیات CERT-In، دولت در بودجه سالانه آتی، احتمالاً تخصیص بودجه به آژانس و همچنین وزارتخانه ها و مقاماتی را که فناوری و فناوری اطلاعات را فعال یا تنظیم می کنند، افزایش دهد. به عنوان MeitY. به طور مشابه، برای نهادهای پیشنهادی مانند هیئت حفاظت از داده‌ها تحت پیش‌نویس لایحه حفاظت از داده‌های شخصی دیجیتال، باید تخصیص خاصی برای تأمین مالی وظایف و اختیارات پیشنهادی مختلف آن وجود داشته باشد. تخصیص بودجه اختصاصی برای پروژه هند دیجیتال احتمالاً همراه با فشار برای دیجیتالی کردن سوابق و ادغام پورتال ها و فرآیندها ادامه خواهد یافت.

به طور خلاصه، دولت باید بر روی قانون توانمندی تمرکز کند که نوآوری، آزمایش و رشد را ترویج و تشویق کند و قوانینی را وضع نکند که صرفاً به عنوان چک لیست های انطباق گسترده عمل کند. با انجام این کار، می‌توانیم مسیر را تعیین کنیم و چشم‌انداز فناوری اطلاعات را برای دهه آینده و پس از آن تعریف کنیم. این باید با پشتیبانی زیرساختی کافی و بودجه برای توانمندسازی تنظیم‌کننده‌ها و آژانس‌های سطح دولتی پشتیبانی شود.

Rupinder Malik شریک است و Sriram SL همکار ارشد، JSA است.