دانشمندان شباهت ها و تفاوت های ژنتیکی بین اشکال مختلف دیابت نوع 2 در هند و اروپا یافته اند، پیشرفتی که به گفته آنها می تواند برای بهبود درمان این بیماری در این کشور استفاده شود. محققان در سوئد قبلاً نشان داده بودند که دیابت را می توان به پنج زیر گروه تقسیم کرد و تفاوت های ژنتیکی بین چهار زیر گروه مربوط به دیابت نوع 2 وجود دارد.

مطالعه جدید که در مجله The Lancet Regional Health-Southeast Asia منتشر شده است، تأیید می کند که سیستم طبقه بندی برای گروهی در غرب هند قابل اجرا است.

راشمی پراساد، دانشیار ژنومیک، دیابت و غدد درون ریز در دانشگاه لوند سوئد، گفت: «این مطالعه شباهت ها و تفاوت های ژنتیکی بین اشکال مختلف دیابت نوع 2 در هند و اروپا را نشان می دهد.

پراساد در بیانیه ای گفت: “ما این را یک گام جدید هیجان انگیز به سمت درک بهتر از پیشرفت دیابت نوع 2 در هند می دانیم.”

نتایج بر اساس داده های بالینی 2217 بیمار و مطالعات انجمن های ژنومی (GWAS) و تجزیه و تحلیل امتیاز خطر ژنتیکی (GRS) روی 821 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 از یک مطالعه در غرب هند است.

“ویژگی‌های همه زیرگروه‌ها منعکس‌کننده آن چیزی است که در افراد اروپایی مبتلا به دیابت دیده می‌شود. ما همچنین می‌توانیم یافته‌های قبلی خود را تأیید کنیم که نشان می‌دهد نوع خاصی از دیابت نوع 2 که با BMI نسبتاً پایین مشخص می‌شود، شایع‌ترین شکل این بیماری است. پراساد گفت هند.

به گفته محققان، این زیرگروه دیابت شدید با کمبود انسولین (SIDD) نامیده می شود و این نوعی از دیابت نوع 2 است که با شروع زودرس، ترشح کم انسولین و کنترل ضعیف متابولیک نیز مشخص می شود. از تمام شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 در مطالعه هندی، 47 درصد به عنوان متعلق به گروه SIDD طبقه بندی شدند.

مطالعات قبلی بر روی جمعیت های سوئد نشان داده است که دیابت خفیف وابسته به سن (MARD) که با شروع دیررس مشخص می شود، شایع ترین شکل دیابت در بین مردم سوئد است.

پراساد گفت: “سوء تغذیه اولیه در هندی ها ممکن است سهم عمده ای در شروع زودهنگام دیابت نوع 2 داشته باشد و شاید به همین دلیل است که ما شاهد این تفاوت در توزیع بیماران بین سوئد و هند هستیم.”

او افزود: “این دانش ممکن است برای جلوگیری از این بیماری در هند، که دارای دومین بالاترین تعداد دیابت در سراسر جهان پس از چین است، استفاده شود. یافته های ما نشان می دهد که تلاش ها برای جلوگیری از سوء تغذیه در هندی ها ممکن است از دیابت نوع 2 نیز جلوگیری کند.”

بر اساس این مطالعه، دومین گروه بزرگ در هند دیابت مرتبط با چاقی خفیف (MOD) بود، گروهی که با چاقی، شروع زودرس و پیشرفت نسبتاً خفیف بیماری مشخص می شود.

به گفته محققان، شرکت‌کنندگان هندی در گروه MOD با انواع ژنتیکی کمبود ویتامین B12 مرتبط بودند و این در گروه سوئدی از افراد مشاهده نشد.

“این نمونه جالبی از تفاوت های ژنتیکی بین گروه های هندی و سوئدی در مطالعه ما است. این یافته نشان می دهد که علل بیماری بین دو جمعیت متفاوت است. کمبود ویتامین B12 ممکن است عاملی باشد که باعث ایجاد بیماری در گروه MOD هندی می شود.” پراساد افزود.