اخبار جهان و وبمسترها

 

ریمل های دوسر بیشتر برای صرفه جویی در زمان و هزینه مصرف کننده گان تولید شده اند. در ادامه به پگونگی ساخت و عملکرد ریمل های دوسر می پردازیم:

 

امولسیفایرهای ریمل

رایج ترین سیستم های امولسیون کننده ، سیستم های مبتنی بر صابون با اسید چرب هستند که از اسیدهای پالمیتیک ، استئاریک ، ایزوستئاریک یا اولئیک استفاده می کنند. این نوع فرمولاسیون ها بیش از 60 سال است که رایج شده است.

 

صابون های اسیدهای چرب به عنوان امولسیفایرهای LGN- آب دوست-لیپوفیلی (HLB) بالا عمل می کنند تا به متورم شدن امولسیفایرهای کم مصرف HLB مانند موارد زیر کمک کنند:

 

اسید چرب اضافی (خنثی نشده)

استاریت 2

گلیسریل استئارات

گلیسریل بهنات

استیل

میریستیل

الکل استئاریل

سایر امولسیفایرهای غیر صابونی HLB زیاد مورد استفاده عبارتند از استیل فسفات پتاسیم ، Ceteareth 20 ، Steareth 20/21 و PEG 200 Glyceryl Stearate. این امولسیون ها معمولاً پایدار نیستند مگر اینکه یک پلیمر محلول در آب مانند صمغ زانتان یا هیدروکسی اتیل سلولز به آن اضافه شود.

 

نقش موم ها

نقش اصلی موم ها افزایش ضخامت فیلم محصول روی مژه ها برای کمک به حجم دهی است. مومهای معمولی مورد استفاده عبارتند از:

 

کارناوبا

موم مصنوعی

پلی اتیلن

جوجوبا هیدروژنه/روغن نخل

موم زنبور عسل

پارافین

رنگدانه های ریمل

رایج ترین رنگدانه های مورد استفاده در فرمولاسیون ریمل اکسیدهای آهن سیاه ، زرد و قرمز هستند. رنگدانه های دیگر معمولاً قبل از امولسیون با یک عامل پراکنده کننده به فاز آب اضافه می شوند و شامل موارد زیر می شوند:

 

اولترامارین ها

دی اکسید تیتانیوم

کارمین

سبز کروم اکسید

کروم هیدروکسید سبز

بنفش منگنز

فریک فروسیانید

D&C Black No2 (کربن سیاه)

سازندگان فیلم ریمل مژه و ابرو

قالبهای فیلم مورد استفاده شامل پلیمرهای محلول در آب/پراکنده و محلول در روغن می باشد. ویژگیهای اصلی عبارتند از تشکیل فیلمهای خشک کننده سریع ، انعطاف پذیر ، غیر چسبناک ، مقاوم در برابر شستشو/سایش که هنگام خشک شدن منقبض می شوند و به فر مژه کمک می کند. آنها همچنین از پوسته پوسته شدن واکس ها روی مژه جلوگیری می کنند. پلیمرهای محلول در آب/پراکنده مورد استفاده عبارتند از:

 

صمغ سنگال اقاقیا

Shelac

کوپلیمر آکریلات آمونیوم

آکریلات کوپلیمر

PVP

پلی اورتان 35

پلی وینیل الکل/استات

پلیمرهای محلول در روغن عبارتند از:

 

VP/کوپلیمر ایکوزن

کوپلیمر Behenyl Methacrylate/T-Butyl Methacrylate

رزینات هیدروژنه Pentaerythrityl

آکریلات/کوپلیمر Octylacrylamide

اغلب چندین نوع مختلف پلیمر با هم در فرمولاسیون برای ارائه اثرات بهینه تشکیل فیلم استفاده می شود. اینها می توانند شامل مخلوطی از پلیمرهای محلول در آب/پراکنده و پلیمرهای محلول در روغن باشند.

 

ترکیب عوامل م disثر در پراکندگی رنگدانه ها برای به دست آوردن رنگ و پوشش یکنواخت مهم است. ترکیبات معمولی مورد استفاده شامل لسیتین ، سدیم پلی متاکریلات و سدیم پلی اکریلات می باشد. الیاف بلند کننده و حجم دهنده مژه که اغلب استفاده می شود شامل نایلون 6 و ریون است.

 

مواد نگهدارنده ریمل

حفظ فرمولاسیون ریمل می تواند بسیار چالش برانگیز باشد زیرا عصا/برس ، که برای استفاده از محصول استفاده می شود ، پس از اتمام به لوله باز می گردد. این می تواند محصول باقی مانده را به میکروارگانیسم ها آلوده کند. در صورت عدم نگهداری مناسب ، محصول آلوده می تواند باعث عفونت چشم و فراخوانی بعدی محصول شود.

 

در نتیجه ، اکثر فرمول های موجود در بازار از شرکت های بزرگ به خوبی محافظت می شوند و برای جلوگیری از مشکلات به طور گسترده آزمایش می شوند. همچنین توصیه می کنم یک آزمایش مصرف کننده در حال استفاده و انجام آزمایش میکروبیولوژیکی در پایان آزمایش انجام دهید. نگهدارنده ها و تقویت کننده های مکرر استفاده شده شامل ترکیبات فنوکسی اتانول ، کاپریل گلیکول ، اتیل هگزیل گلیسیرین ، پنتیلن گلیکول ، 1،2 هگزاندیول ، دی سدیم/تری سدیم EDTA و سدیم دهیدرواستیک اسید است.

 

بسته بندی ریمل

بسته بندی ریمل عامل مهمی است که عملکرد را کنترل می کند. طراحی عصا برای دستیابی به عملکرد مطلوب ریمل بسیار مهم است زیرا مقدار محصول اعمال شده ، سرعت خشک شدن را کنترل می کند و به جدا کردن/پوشاندن مژه های فردی در حین استفاده از محصول کمک می کند. هر زمان که فرمولاسیون جدیدی ایجاد شد ، طرح های مختلف باید ارزیابی شوند. من معتقدم که طراحی عصا احتمالاً یکی از بزرگترین عوامل در تعیین عملکرد ریمل است زیرا اکثر فرمولاسیون های موجود در بازار از لحاظ فنی بسیار مشابه هستند.