این سبد که شامل نمک ، نان و سایر محصولات غذایی و بهداشتی نیز می باشد ، باید در هر خانواده ، صرف نظر از وضعیت اقتصادی اجتماعی ، به طور منظم در طول دوره همه گیر شدن و مهار توزیع شود ، م. اومنات ، استادیار موسسه مادراس مطالعات توسعه در اینجا ، گفت.
وی افزود: “این حرکت همچنین اطمینان حاصل خواهد کرد که افرادی که در مناطق مهار شده اند برای تهیه موارد ضروری با مشکلی روبرو نخواهند شد.”
به گفته وی ، چنین سازوکاری از تلاش های دولت ایالتی و جامعه مدنی در دستیابی به امنیت غذایی پشتیبانی می کند.
دولت تامیل نادو در ماه مارس هنگامی که وزیر ارشد K Palaniswami اعلام کرد سهمیه رایگان به همه دارندگان کارت های خانواده از آوریل به بعد ، به بحران پاسخ داده بود.
یک مقام ارشد در بخش کشاورزی گفت: “به غیر از اعلام دلار نقدی 1000 روپیه به دارندگان کارت ، او مطمئن شد که غذاخوری های آمما به کارگران مهاجر و افرادی که به دلیل اعلام قفل شده اند ، پذیرایی می کنند.”
وی افزود: این اقدامات از بروز بحران غذایی جلوگیری كرد.
از ماه آوریل به دارندگان کارت جیره بندی برنج ، شکر ، نبض و روغن به صورت رایگان عرضه می شد و بدین ترتیب امنیت غذایی از طریق PDS پر جنب و جوش تضمین می شد.
Umanath با بیان اینكه سفره خانه های آمما “بعنوان حلقه نجات افرادی كه خارج از PDS و سایر برنامه های تأمین اجتماعی هستند ، مهاجر” پیشنهاد كرد كه دامنه و مقیاس آنها برای جلوگیری از بروز گرسنگی افزایش یابد.