به نظر میرسد که حکم دادگاه بازیابی هزینههای تولیدکنندههای برق را سادهتر میکند، علاوه بر این، دعوای قضایی را کاهش میدهد و کمک میکند تا بدهیهای گیر افتاده در این موضوع را برطرف کند.
«همه این هزینههای اضافی که به دلیل دستورات، دستورالعملها، اطلاعیهها، مقررات و غیره صادر شده توسط دستگاههای دولتی پس از تاریخ قطعی قابل پرداخت است، باید به عنوان رویدادهای «تغییر قانون» تلقی شود. ” دادگاه عالی در حکم خود در مورد یک دسته از دادخواست ها گفت.
دادگاه گفت: «ژنراتورها بر اساس اصل استرداد در چنین تغییراتی که پس از تاریخ قطعی رخ می دهد، مستحق غرامت خواهند بود.
عوارضی مانند هزینه اضافی فصل شلوغ، هزینه اضافی توسعه برای حمل و نقل زغال سنگ، و هزینه اضافی ازدحام بندر توسط راه آهن، حق بیمه اضافی برای لغو بلوک های زغال سنگ محبوس و هزینه های تسهیلات تخلیه، و مالیات جنگل بر زغال سنگ استخراج و حمل و نقل، از جمله، خواهد شد. طبق حکم، «تغییر قانون» تلقی شود.
هیئتی به رهبری قاضی BR Gavai، یافته های دادگاه استیناف برای برق را تایید کرد که بازنگری در هزینه های پرداخت شده برای این عوارض گاه به گاه در محدوده “تغییر قانون” قرار می گیرد.
دادگاه در حال رسیدگی به دسته ای از دادخواست های ناشی از تفسیر بند «تغییر قانون» بود.
ماده 12 قراردادهای خرید برق، غرامت «تغییر قانون» را پیشبینی میکند که در آن طرفی که تحت تأثیر نامطلوب قرار گرفته است واجد شرایط دریافت غرامت از طرف دیگر است.
این دادگاه دیدگاه قبلی خود را نیز در مورد پوشش کمبود زغال سنگ داخلی تحت ماده «تغییر قانون» تکرار کرد.