بنابراین، هنگامی که او اخیرا برای اولین بار در ماراتن بوستون صف آرایی کرد، طرفداران مشتاقانه منتظر تماشای تاج گذاری کیپچوگه بودند. به جز اینکه او رتبه ششم ناامیدکننده را به پایان رساند و بسیاری را با این سوال رها کرد: چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟ ابتدا یک شروع سریع در یک مسیر ناآشنا وجود داشت و شاید تا زمانی که او در یک سوم پایانی مسابقه به تپه های غلتان برخورد کرد، پاهای او را تضعیف کرد.
سپس بطری آبی بود که او در یکی از مراکز امدادی دیروقت گم کرده بود. و خود مسیر بسیار سختی وجود داشت، با شیب ها و صعودهای فراوان، که به جای سرعت ثابت، به قدرت پاداش می دهد. کیپچوگه توضیحات خود را ارائه کرد: در حدود 30 کیلومتری، پای چپ بالای او شروع به آزارش کرد. او گفت: «مشکل از آنجا شروع شد.
سعی کردم کاری را که لازم بود انجام دهم، اما نتیجه نداد.» آیا او به ترک تحصیل فکر می کرد؟ او گفت: «خیلی چیزها در ذهن من می گذشت.
اما من گفتم، “هی، من نمی توانم ترک کنم.” آنها می گویند پیروزی مهم است. اما شرکت کردن و به پایان رساندن آن عالی است.»
استانداردهای غیرممکن یکی از بزرگترین چالش های کیپچوگه، استاندارد غیرممکنی است که برای خود تعیین کرده است.
مارک کوگان، دونده سابق المپیک ایالات متحده، گفت: «او مایکل جردن یا تام بردی ماراتن است.
اما آن بچه ها در هر بازی هم پیروز نشدند. یا عملکردهای ضعیفی داشتند که در بهترین حالت خود نبودند. و این به مرور زمان اتفاق خواهد افتاد.»
قبلا هم اتفاق افتاده در ماراتن لندن 2020، کیپچوگه با بردن 10 ماراتن متوالی، از جمله یک طلای المپیک، وارد شد. او صاحب رکورد جهانی شد و اولین مردی بود که زیر سد دو ساعته فرو رفت.
با این حال، کیپچوگه هشتم شد.
او در آن زمان گفته بود: «این ورزش است. “امروز تو بالا، فردا پایین.”
او با پیروزی در چهار ماراتن بعدی خود، کسب یک عنوان المپیکی دیگر و شکستن رکورد جهانی خود با 30 ثانیه از آن نتیجه نجات یافت. او این بار نیز با فلسفه ای مشابه واکنش نشان داد.
او گفت: «دیروز یک چک باطل است. «امروز پول نقد است. فردا سفته است. چک های باطل را فراموش کنیم. بگذارید از پول نقد و سفته صحبت کنیم.»