سالها، ایلان ماسک، بنیانگذار و مدیرعامل اسپیسایکس، از تبدیل شدن بشر به گونهای بین سیارهای با فرستادن روزی مستعمرات به مریخ صحبت کرده است. این شرکت در حال ساخت یک فضاپیمای غول پیکر به نام Starship با این هدف است.
اما یک شرکت موشکی جدیدتر به نام Relativity Space و یک استارت آپ کوچک که توسط مهندسی که قبلاً توسعه موتور موشک در SpaceX را مدیریت می کرد، تأسیس شد، روز سه شنبه اعلام کرد که قصد دارد یک فرودگر رباتیک توسعه یافته خصوصی به مریخ بفرستد. به طور خوش بینانه – بسیار خوش بینانه – این دو شرکت می گویند که می توانند این کار را تا 2 1/2 سال آینده انجام دهند، زمانی که موقعیت های زمین و مریخ دوباره در یک راستا قرار گیرند.
تیموتی الیس، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران نسبیت، گفت که روشی که SpaceX آرزو داشت کارهایی را «در لبه دیوانهواری، جاهطلبی و جسورانه» انجام دهد، الهامبخش بود.
الیس گفت: “این نوع اهداف، بهترین افراد را جذب می کند تا روی آنها کار کنند.” ما از برخی دیگر از شرکتها جسورتر هستیم.»
اگر یک ماموریت تجاری مریخ موفق شود، میتواند بازار جدیدی را باز کند که در آن موسسات، شرکتها و آژانسهای فضایی ملی میتوانند محمولههای محمولهای را با هزینه اقتصادی به سیاره سرخ ارسال کنند.
الیس از بیان هزینههای این ماموریت خودداری کرد، اما گفت که پول سرمایهگذاری که توسط نسبیت جمعآوری میشود، و همچنین درآمد حاصل از قراردادهایی که برای پرتاب ماهوارههای تجاری دارد، میتواند برای پرداخت هزینه ماموریت مریخ کافی باشد. نسبیت، برای مثال، قراردادی با شرکت OneWeb برای انتقال ماهوارههای باند پهن به مدار دارد. الیس گفت: «من فکر میکنم این شانس واقعی وجود دارد که بتوانیم آن را با آنچه در حال حاضر داریم انجام دهیم.
اما دلایل زیادی برای شک و تردید وجود دارد.
به عنوان مثال، یک دهه پیش، چندین شرکت فضایی از استخراج سیارک وعده ثروت می دادند، اما بدون اینکه به یک سیارک نزدیک شوند، از کار افتادند. حتی ماسک به طور معمول پیش بینی های بیش از حد خوش بینانه ای برای نقطه عطف بعدی اسپیس ایکس ارائه می دهد. (در سال 2016، او گفت که استارشیپ، که در آن زمان سیستم حمل و نقل بین سیاره ای نامیده می شد و حتی طرحی بزرگتر داشت، اولین پرواز بدون سرنشین خود را تا سال 2022 به مریخ انجام خواهد داد.)
در حال حاضر، الیس فاقد سابقه ماسک در دستیابی به اکثر وعده های بزرگ خود است.
این مقاله در ابتدا در نیویورک تایمز منتشر شد.