در این شکایت آمده است که آنها پس از ازدواج به عنوان زن و شوهر در اقامتگاهی که وی در پایتخت افغانستان اجاره کرده بود، اقامت داشتند.
«پس از چند هفته… (افسر) به بهانه رفتن به هند برای انجام برخی کارها عازم هند شد و به کابل برنگشت و سرانجام پس از گفتن (به او) … که قبلاً ازدواج کرده است. در این شکایت آمده است که پس از آن دو کودک در هند حتی از تماس های او یا بستگانش خودداری کردند.
گفت که در این شرایط، او به هند آمد و یک پرونده خشونت خانگی علیه او و بعداً یک پرونده شکایت تشکیل داد.
او به مجامع قضایی مختلفی از جمله دادگاه عالی دهلی رفت و به دادگاههای بدوی بازگشت و به دنبال جبران خسارت بود و این منجر به صدور حکم اخیر توسط دادگاه دادگستری شد مبنی بر اینکه پزشک ارتش به دلیل تجاوز جنسی تحت 376 قانون مجازات اسلامی محاکمه شود.
“بررسی سوابق نشان می دهد که شاکی ادعا کرده است که متهم با او رابطه جنسی برقرار کرده است… متهم در زمان ارتکاب جرم ادعایی به ازدواج خود با شخص دیگری اعتراف کرده است.” در دستور خود در مورد شکایت این زن گفت.
در این دستور خاطرنشان شد که شاکی سی دی حاوی فیلم مراسم جشن ازدواج بین او و متهم را روی پرونده قرار داده بود و صحت آن با بررسی FSL مشخص شد. قاضی گفت: “بنابراین، این دادگاه با ادعای وکیل برای شاکی موافق است و معتقد است که متهم علاوه بر سایر جرایم باید به دلیل ارتکاب بند 376 قانون مجازات اسلامی نیز محاکمه شود. همانطور که جرم موضوع بند 376 قانون مجازات اسلامی است. این پرونده منحصراً قابل محاکمه توسط دادگاه Session است.
دادگاه بدوی این موضوع را برای بررسی اسناد در 25 آوریل فهرست کرد.
در طول جلسه رسیدگی به این پرونده که در سال 2016 تشکیل شد، وکلای مدافع راویندرا اس گاریا و سوبات سینگ روات ادعا کردند که مدارک کافی در پرونده وجود دارد تا متهم را تحت بخشهای 494 IPC (ازدواج مجدد در زمان حیات همسر)، 495 (تصویب کند). کتمان ازدواج سابق)، 496 (تقلب در مراسم ازدواج) قانون مجازات اسلامی و علاوه بر آن، و 376 به عنوان متهم با شاکی که با این تصور که متهم شوهرش است، با شاکی رابطه جنسی برقرار کرده است.
وکیل راوی مهتا که برای افسر حاضر شده بود، اعتراض اولیه را در مورد صلاحیت دادگاه برای رسیدگی به پرونده مطرح کرده بود.
او ادعا کرد که جرم ادعایی در افغانستان انجام شده است و شاکی میدانست که متهم ممکن است در پیتوراگره، اوتاراکند پیدا شود، جایی که شاکی پرونده شکایتی را تنظیم کرده بود، اما او به آن رسیدگی نکرد.
مهتا در ادامه گفت: متهم در این پرونده باید توسط دادگاه مرخص شود.
با این حال، دادگاه بدوی به حکم سال 2017 دادگاه عالی دهلی در لالیتا لاکشمانان در مورد اعمال بخش 188 CrPC (جرایم ارتکابی در خارج از هند) اشاره کرد.
«بنابراین، برای جرمی که توسط یک شهروند هندی در خارج از هندوستان مرتکب شده است، دادگاهی که متهم در آن پیدا شده است، صلاحیت رسیدگی به جرم را خواهد داشت.
این قاضی در دستور مورخ خود گفت: در این پرونده متهم به صدور قرار در دادگاه حاضر حضور یافته است، لذا با توجه به رویه قضایی مذکور صلاحیت رسیدگی به این پرونده را دارد. 11 آوریل.
در یک پرونده دیگر مربوط به خشونت خانگی، دادگاه بدوی در 11 سپتامبر 2009 دستور پرداخت نفقه را صادر کرد. 5000 در ماه و روپیه 3000 اجاره مسکن جایگزین برای زن.
در 22 جولای 2011، وزارت دفاع دستوری صادر کرد مبنی بر اینکه با شکایت این زن، دادگاه تحقیق برای رسیدگی به اتهامات این افسر تشکیل شد و در ابتدا مشخص شد که وی در “اقدام به دخول” نکاح کثیر» در طول معاش ازدواج اولش.
این زن در شکایت خود گفت که در سال 2006، زمانی که حدود 16 سال سن داشت، به عنوان مترجم در شفاخانه ایندیرا گاندی کابل کار می کرد و افسر به عنوان داکتر در این شفاخانه کار می کرد.
او مدعی شد که این افسر که خود را مجرد نشان میدهد، با پیشنهاد ازدواج به خانوادهاش مراجعه کرده است. او گفت که خانواده در ابتدا موافقت نکردند، اما وقتی او اصرار کرد و حتی برای ازدواج مسلمان شد، خانواده او موافقت کردند.
مراسم عقد به نحو مقتضی فیلمبرداری شد و فیلمبرداری آن به دستور دادگاه بدوی توسط آزمایشگاه مرکزی پزشکی قانونی مورد بررسی قرار گرفت و صحت آن تایید شد.